domingo, 18 de mayo de 2014

Mirando atrás ( La Buena Vida)


Us  aviso : si us poseu aquesta  cançó no la podreu deixar. S´enganxarà per la  resta de les vostres vides . Amén
Que grans que eren els de  Donosti!!!!




MIrando atrás se puede ver que era tan grande como el mar
tan imposible como estar aquí y allá,
pero no importa la verdad ni nada más de lo demás; 
ya sólo quiero acostarme y no soñar
El buen recuerdo se fue sin volverse a mirar y desapareció, 
mil universos no son suficientes por hoy para apagar mi voz
Parece que hay que ser feliz a toda costa porque sí
y que es tan fácil como ir a pasear,
pues no es sencillo despertar a medianoche sin cuidar 
no hacer ruido y molestar a alguien más
Y si un mal día tú te vas pero de esos de verdad,
que no me llamen, por favor, que no me llame nadie más, 
y no abriré la puerta ya por más que insistan sin parar; 
habla de algo en lo que no haya que pensar

1 comentario:

  1. L'antepenúltim i el penúltim vers de la cançó són el millor de tot.

    ResponderEliminar